2015(e)ko ekainaren 8(a), astelehena

12 Tafalla | Fermin Balentzia



TAFALLA

Abrid las ventanas
que es la amanecida
Makotxa, Balgorra,
Larrain, Valdetina
La Peña, el Cidacos
abrazan al día.
La roja, la blanca
la mora, la vasca
Tafalla respira.
La obrera, la agraria,
reivindicativa,
si vive Tafalla,
vive Euskal Herria.

Por el sur Olite,
La Baldorba encima,
Uxue, Artaxona,
hermosas vecinas.
La lengua vascona
sus campos habita,
ezpuendas, gardatxos,
bitxarras, iraskos,
qué airosa camina.
La ilustre, la llana,
la flor, la semilla,
si luce Tafalla,
luce Euskal Herria.

Por los comunales,
por las corralizas,
llaman a batzarre,
campanas repican.
Con sus compañeros
cabalga Radica,
para darle fuego
a ese Lagunero
de las noches frías.
La humilde, la digna,
a veces herida,
si llora Tafalla,
llora Euskal Herria.

Que cante el Colaino
para su Pepita,
que suenen las jotas
de abajo las quintas,
que toquen los Pajes
por las Cuatro Esquinas,
que salgan auroras,
que txistus y rondas
vengan en cuadrilla.
La antigua, la joven,
la tuya y la mía,
si canta Tafalla,
canta Euskal Herria.

iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina