2017(e)ko martxoaren 22(a), asteazkena

Bortietako elhürra


   Bortietako elhürra   

   Bortietako elhürra osoki ari beita hurtzen,
   primaderako txoriak hasiz geroztik han khantatzen.
   Denbora ederrer bürüz artzainak gira phartitzen,
   nur gure ardi saldueki belhar phüntaren untsa txerkatzen.   

   Bortüko bidia beita, bai segür! aski phenagarri,
   batx batxa juraiten gira, oi denak, korajez betherik.
   Zunbat ixtoria khuntatüz, erriz batak bestiari.
   Xahako bürü gorritik, drago zunbait üsü thiratürik.

Es una canción que nos sitúa al principio de la primavera cuando los pastores trasladan sus rebaños a los pastos de altura para pasar allí el verano. El verano en los puertos es un tiempo de mucho trabajo pero, a la vez, es un tiempo de alegría y felicidad.

Mendietako elurra osoki ari da urtzen, 
udaberriko txoriak kantatzen hasi ostean.
Denbora ederren itxaropenarekin artzainak abiatzen gara, nor bere artalderekin belar punta samurrak bilatzen.
Toda la nieve de los puertos se está derritiendo,
cuando los pájaros de la primavera comienzan a cantar.
Los pastores partimos hacia el buen tiempo, cada cual con su rebaño en busca de la hierba de tiernas puntas.
Mendirako bidea oso nekagarria delako,
astiro-astiro joaten gara, denak elkarrerin korajez beterik.
Hainbat historia kontatuz, irriz batak besteari. Xahako gorritik hainbat trago sarritan tiratuz.
Puesto que el camino a los puertos es penoso, vamos todos juntos con mucho coraje.
Avanzamos entre risas contando historias los unos a los otros. Tirando frecuentes tragos de la bota.



iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina